Yeni Dünyayı Bulmak

Bir gün.Biz Montegeronni adında İtalyada bir şehri restore ettikten sonra templarlar ile sorun yaşadık.Romada savaşın son hanesinde Papayı öldürdüm.Orada çok yaşlı bir adam dedesinin,Dedesinin dedesinin .... 1499 aynen böyle bir olay olduğunu onun papayı öldüren assassinin yanında savaştığını ve o adamın tipinin aynı ben olduğunu anlattığını duydum.Montegeronniye döndükten sonra onu sokakta yatarken buldum.yaralanmıştı.Onu tedavi ettim.Daha sonra resmen yamağım haline geldi Maria ona istemeyerek savaşı öğrettim.Daha sonra soğuk kanlı bir katil oldu.O Bana bazen sevdiğim insan gibi gelmiyor,bir alışkanlık gibi hissettiriyor.Ama asla vazgeçmeyeceğim bir alışkanlık

"Alışkanlıklar gerçekten bırakması veya vazgeçmesi zor şeylerdir.Maria'da alışkanlık kelimesini onaylıyor.Eh,en azından birbirinize sahipsiniz..." dedim,son kısmı mırıldanarak.Tamam,arkadaşlarım vardı ve birbirimize çok yakındık ama böyle olabilmemizin imkanı bile yoktu.Hem Charlotte olayından sonra arkadaşlıkları sorgulamaya başlamıştım."Bana dövüşmeyi ve silah kullanmayı öğret.En azından bunu yapabilirsin,değil mi?" diye sordum hala camdan dışarı bakarken.

Belki evet belki Hayır.Sana silah kullanmayı öğretebilirim ama seni katil yapamam ruhun bu iş için fazla güçlü.Arkadaşlarına bağlanıyorsun.Asla birini öldüremezsin dedim sınırları zorlayarak

İç geçirip gülümseyerek gökyüzüne baktım."Öldürmekten bahseden kim?Assassin olmak istiyorum demedim." dedim.Gökyüzü karanlıktı ama yıldızlarla ay parlıyordu."Ruhum güçlü demek ha?" dedim eğlenerek.
Ruhum umarım güçlüdür...
diye düşündüm.Yoksa bütün o yeteneklere nasıl katlanabilirim,bilmiyorum.Umarım Maria'ya yardım eder...

Evvet ve bu kötü bir şey.Dedim eğlenerek.Eski Assassin öykülerinde senin gibilerin rufun akıldan üstün gelerek bedeni ele geçirdiği ve onları yaratıklara dönüştürdüğü yazıyor (delirttiği)

"Hey,yaratık olmak o kadar da kötü bir şey olmayabilir." dedim ve güldüm.Eskiden olsa bu sözler beni korkutabilirdi ama şimdi sadece eğlendiriyorlardı.
Büyüyorum...
diye düşündüm ve tekrar güldüm.
Büyüyorsun.
diye onayladı Maria beni.
"Hem sanırım benim yaratık olmam senin işine de gelir değil mi?Bu yüzden güldün,beni öldürerek benden kurtulmayı planlıyorsun,değil mi?" diye sordu.Konuştuğum tonda ve yüzümde sahte endişe ve sahte kırılma vardı ama içimden eğleniyordum.

Kessinlikle.Seni öldürmek hmm en zahmetsiz ve kesinlikle en eğlenceli av olacaksın.Papa bile yeteri kadar zevk vermemişti.Bu arada ben Hristiyan değilim yani.

Sen önce bir delir sonrasını düşünürüz.
dedim eğleniyordum.Bir telefon geldi.
Emin misin
buldunuz yani
2 yılda anca diyorsun
Amerikadakini 3 günde bulmuştum
aaahhh siktir git.
Rota değişti İtalyaya gidiyoruz.Kudüstekini bulmuşlar

"Bana göre hava hoş kaptan,sonuçta arabayı kullanan sensin." dedim gülerek.Sonra koltuğumu geriye yatırdım ve yanıma aldığım çantamda bir şeyler aradım.Sonra telefonumu buldum.5 mesaj,3 cevapsız arama.Onları açıp okumak istemediğim için telefonumu tekrar çantama attım."Hadi konuşmaya devam edelim,biz tam olarak ne arıyoruz?" diye sordum.

Bilmem.Bir asa bir top belki bir kılıç hatta ayakkabı artifactlar eskiden kimin yarattığı belli olmaya Piece of Eden'lardır eskiden sihirli olduğu sanılırdı ama sadece kendini aşmış bir teknoloji
bir soluk aldım ve haaritaya baktım 150 km boyuncaq duraksama yeri yok harika

"Tekrar dediğim gibi bana hava hoş!" dedim ve güldüm."Bu arada benim yaratık olmamdan bahsedebiliriz.Sence neye benzerim?" dedim eğlenerek.
Bu konu hakkında eğlenmemem gerek.
diye düşündüm.Ama hey,gerçekten eğlenceli gibiydi ve eğlenmek istiyordum.O sırada telefonum titredi.Çalıyor mu mesaj mı geldi diye bekledim.Üçünce kez çalınca açtım.
(Neredesin kızım?Buradaki çocuklar seni merak ediyor!)
diye bağırdı Angelus telefonda.İç çektim.
"İçkilisin seni salak!Hem ben şu an kendi eğlencendeyim."
dedim ve güldüm.Angelus da güldü ve telefonu kapadım.

Yaratık onların değimiyle deli.Hem zaten bundan çirkin olamazsın.
Artık kesinlikle beni öldürecekti

Hoş...Şurada durup araba değiştireceğiz önümüzdeki 3500 mil boyunca yollar boşaltıldı hız yapabilirim.Rolls'u geri gönderip orada tuttuğum ferrariyi aldık

"Hız yaparsan sevinirim!Daha demin kullandığın gibi araba kullanmak uykumu getiriyor.Hey bunun sun roof'u var mı?" diye sordum gülümseyerek.Sonra telefonum yeniden çalmaya başladı.Açtım.Alo demedim.Karşımdakinin konuşmasını bekledim.Uzun bir duraklamadan sonra lafa başladı.
(S-Seni seviyorum...seviyorum...)
dedi Angelus'un sesi.Resmen şarkı söylüyor gibiydi.
"Bende seni.Şimdi benim için bir iyilik yap da evine git uyu Angelus." dedim.
(O-Olmaz!Sensiz olmaz,sensiz olmaz...)
diye devam etti lafına.Hala şarkı söylüyor gibiydi.İç çektim.
"Angelus lütfen evine git uyu!"
dedim.
(Beni fark etmen çok uzun sürüyor...çok uzun...)
dedi hala şarkı söyler gibi ama sesi daha normaldi.
Sadece sarhoş.Ne dediğini bilmiyor.
diye düşündüm.O zaman niye öyle hissetmiyordum?
Bu çocuk sana abayı yakmış.
dedi Maria ve güldü.Sinir olmuş şekilde iç çektim.
"Angelus evine gidersen senle çıkarım,tamam mı?Yeter ki evine git uyu.Yarından itibaren çıkıyoruz."
dedim.
(T-Tamam ama bana...beni sevdiğini söyle...söyle...)
dedi.Tekrar iç çektim.
"Seni seviyorum."
dedim.Gülümsediğini görür gibi oldum ve telefonu kapadım.
"Neyse,şu şeyin sun roof'u var mı yok mu?" dedim.

İstersen üstü açık olan bir taneyede binebiliriz.Her türlü var
sadece ne istediğini söyle dedim

Ferrariler yeterince hızlı değil burada.Şu proje 56 nasıl gidiyor
Efendim proje 56 henüz tamamlanmadı test bile yapılmadı.
Sen bana hareket edermi onu söyle
eder efendim faka..
sözünü tamamlayamadan Lulu'yu kolundan çekip üstü açık enteresan bir arabaya atladım.Bu araba benim şirketim tarafından tasarlanmıştı ve dünyanın en hızlı arabasıydı.Yola çıktık saatte 300 milin altına düşmedi zaten istediğim şeyde buydu

"Arabana resmen bayıldım!" diye bağırdım.Kendimi çok özgür hissediyordum,tamam her an uçup gidebilirdim ama bu duygu bile hoşuma gitmişti."Bana da bir tane vermeye ne dersin?" dedim ve kahkahalarla gülmeye başladım.Ya en sonunda kafayı yemiştim,ya daha deminki telefon görüşmesini üstümden atmaya çalışıyordum ya da sadece arabaya aşık olmuştum.
Bak aşkın ne olduğunu anladın.
dedi Maria ve güldü.Ben de gülmeye devam ettim.

Bu bir Prototip.dedim
Önceki denemelerde 100 km gidemeden patlamıştı ama bu sefer oldu hmm yani sanırım.
Hızı arttırdım.İtalyaya giderek yaklaşıyorduk

Hmm Maria özel biriydi.Aslında onu tam olarak tanıyamadım.Her zaman görevlerden döndüğümde bana tıbbi müdahale uygulardı.Çoğu zaman zaten bilincim kapalı gelirdim eve.Onu tanıyamadım.Ama birine yardım etmekten asla çekinmezdi.
hızı arttırdım.

Emin misin.Acı verir
dedim.Arabayı otomatik pilota aldım ve birkaç mum çıkardım ve yaktım